Başlık yazının içinde saklı

Aşağıda anlatacaklarım tamamen hayal ürünü olup gerçekle ilgisinin olmadığının bilinmesini isterim.

Gecenin ilerleyen saatlerinde ve düşüncelere dalıyor ve bazı düşlerde baş başa kalıyorum.

Şimdi gelelim o hayallerimden birini sizlere anlatmaya çalışacağım.

Belkide son günlerde Giresun”da gündeme gelen bir kamu malının satış kararı sonrası etkilenmiştim.

Yıllar incesin gittiğim bir yabancı ülkede neler yapabilirim düşüncesi içinde kıvranırken yürü ya kulum misali kendimi bir anda bulunduğum o ülkede bir kamu kuruluşunun başında bulmuştum.

Yabancı olmama kısa sürede şöhret merdivenlerini tırmanış, fakat yönetim kurulu başkanı olduğum kamu kurumunu unutmuştum.

Piyasaya sürdüğü ürünlerden Bi haberim ama ayldan aya maaşımı unutmuyor yanı sıra bağlı yan kuruluşlardan huzur hakkı almayı değil unutmak yine olsada devam etse diyordum.

Şöhret merdivenlerini öyle tırmanıyordum ki kaçar kaçar atladığımı bile hatırlamıyorum.

Öyleki ürünü işlenen üreticiden bi haber duruma gelmiştim.

Bulunduğum ülkede genel seçimler yaklaşırken içimdeki düştüler depreşti.

Milletvekili olup parlamentoya gitmeli maaşımı artırmalıydım.

Millet vekilliği adaylığım kabul görmüş ve seçimleri kazanarak parlamentoya gittim.

Fakat gelin görün para hırsı gözümü dahada bürümüş olacak ki TVekranlarından bangır bangır bağırarak vekil maaşımı yetmezliğini dile getirdim.

Beni tanıyan bir gazetecinin ağzından çıkan sözcükleri yazmadan geçmek istemiyorum:

-Allahtan korkmaz kuldan utanmaz gözü doymaz bir sürü maaşın var hala ağlıyorsun.

Bu seferde başında olduğum kamu kurumu mallarına göz diktim.

Yabancı ülkede olmama rağmen edindiğim çevreme güvenerek bir sürü ortağı olan kamu kurumunun taşınmazların göz diktim.

Satmalı ve parasını cukka etmeliydim.

Ortaklara sorma lüzumu bile duymadan yönetim kurulundan bazı taşınmazların satışına ait kararı aldırdım.

Tabi bulunduğum Yabancı ülkenin iktidar vekillerinin onayını almayı ihmal etmedim.

Bu satırlar sonrası kendimi sorguluyorum:

Böyle bir usulsüzlük yapabilir miydim?

Veya ortaklara sormadan böyle bir karara varabilir miydim?

Hadi canim bu  usulsüzlükler bana göre değil diyerek hayal aleminden uyanıyorum.

Hayali veya düşüncesi bile çok kötü.

Zamanında bir sürü insanın beden ve parasal gücü ile kurulan kamu kurumunu düşünün ve ithal gelmişim makamına oturmuşum.

HADİ CANIM SENDE DEMEZLER Mİ?

Ne diyeyim “LAFIN TAMAMI”…