Bayram Hergün…

Ağzım gözüm derken bir kez daha geldi, çat’tı… Bahsi geçen bu terimin adı Bayram. İster milli bayramlar ister dini bayramlar olsunki, şenlik almış başını gidiyor…Fakat işin içerisine maneviyat girince ön planda dinî bayramlar beliriyor. Dinî bayramlar in en önemli evrelerinden bir tanesi arefe diye ifade edilen günde yapılan mezarlık ziyaretleri daima ağırlıklı olarak önplanda… Artık hepimizin belki hazin belki de çıkış yolu olarak değerlendirilebilecek sonuda bu manevî gün de yoğun ziyareti olan genel manada aile mezarlıkları…Yani görünen köy kılavuz istemiyor. Fakat sonumuzun er ya da geç neticesi olan bu durum biz insanların gerçekten ciddiye aldığımız bir vaziyet midirki..? Bu duruma kimileri ciddiye alsın kimileri de  gayri ciddi yaklaşsinki er yada geç dokuz tahta… Fakat burada işi ciddiye alanlarda tahmin olarak bahsediyorum ki, ödülleri ni göç edeceğimiz fani dünyada iyi- kötü, az- çok bir şekilde elde edeceği düşücemdir…Burada söz konusu olan asıl şeyler in başında İslamiyet’in biz kulları yükümlü gördüğü ibadetlerdir. Bu durumların bildiğim kadarıyla Yaradan- kul arasında bahsi geçiyor dur ki artık inancımız ne kadar kuvvetli yada zayıf ise buda Allah indinde Yaradanimizin değerlendirecek olduğu eylemlerden ibaret…

Fakat az- çok, iyi- kötü farketmez, bu eylemler herkesin sahsinin sorumlu tutulacağı bir hâl…Ne yaparsın elinle o gider seninle… Allah Yar ve Yardımcımız olur inşallah… Hoscakalınız, şeker tadında bir bayram temennisiyle… Allah’a emanet olunuz…